Nieuwsgierig als we zijn, wouden Saskia en mezelf heel graag eens naar We Can Dance! Vorig jaar zagen we allerlei Spacy outfits en settings voorbijkomen, dit jaar waren we nog meer benieuwd.

We besloten dus om zondag mee te pikken en als kers op de taart kreeg ik van Primus Haacht nog net op tijd 2 tickets cadeau. Laat zijn met tickets kopen heeft zo eens zijn voordelen. Het thema dit jaar: Acid Cowboys! Het leukste naar aanloop van het event: je outfit samenstellen. Gelukkig zag ik genoeg Western series (waaronder Westworld, aanrader) en wist ik wat ik zocht: pastelkleuren, stoere boots en vanalles met fringes. Saskia en ik doken onze kleerkast in en vonden een geslaagde outfit. Met de hoed in de hand stapten we op de trein naar Zeebrugge-Strand. Een heus tripje van 3 uur, maar worth it.

Eens aangekomen keken we onze ogen uit onze kassen: super leuk stuk strand (super dicht bij het station trouwens) werd omgetoverd dat een Western filmlocatie! De Primus stand was bijvoorbeeld een super cool oud ‘gasstation’ tussen de cactussen. Een pintje bestellen doe je trouwens volledig cashless via je bandje & met een wisselbeker (neem hier eens een voorbeeld aan Pukkelpop). We slenterden door het zand langs podia, eetstandjes en fashion booths. De line-up doet heel fel denken aan die van Extrema Outdoor (en er was ook een XO stage) met wel dansbare muziekjes. Maar toch viert fashion hier hoogtij: mensen kijken en outfits spotten hoort er evenzeer bij. De vele zithoekjes maken dit het leukste van al: met een drankje in de hand mensen kijken en outfits bewonderen. Zonder outfit in thema val je hier helemaal uit de boot en dat maat het leuk: de WCD festivalganger gaat helemaal op in het thema 😉

Conclusie: ookal is de muziek misschien niet helemaal altijd je ding, hier valt zeker te dansen (genoeg stages om uit te kiezen) en de thema’s zijn ook altijd te gek! Zeebrugge, tot volgend jaar!